Biała Zima zawładnęła tą krainą, wygrała wiele krwawych bitew wdeptując Wiosnę w zamarznięte błoto, ale to nie koniec wojny. Buntownicza Zima traci swoje siły, a delikatne Wiosenne życie, uwięzione pod śniegiem powoli przebija się na powierzchnię, aby odzyskać wolność.
Koniec zimy zawsze napełnia mnie niechęcią do życia, ale i nadzieją. Nadzieją na lepszą, cieplejszą przyszłość. Świat, który mnie otacza w tej chwili nie ma w sobie niczego pięknego, jest bezbarwny, a chłód przenika do szpiku kości. Smutek i poczucie beznadziei ogarnia kolejne osoby, widzę to.
Ten blog jest nowym początkiem czegoś przerwanego. Będzie dotyczył wszystkiego, co daje mi jakąkolwiek radość. Przyjmuję imię: niebieskoczerwona morda.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz